Este site não pertence à Igreja Católica da realidade. Somos uma representação dela no Habblive Hotel, sem compromisso com a realidade.

Livreto Celebrativo | Missa por ocasião do aniversário de um ano de Pontificado

  

LIVRETO CELEBRATIVO
LIVRARIA EDITORA VATICANA
CÓPIA PARCIAL OU IMPARCIAL PROIBIDA POR PLÁGIO
TODOS OS DIREITOS RESERVADOS ®
CIDADE ESTADO DO VATICANO

MISSA POR OCASIÃO DO ANIVERSÁRIO DE 
UM ANO DE PONTIFICADO
DE SUA SANTIDADE, O PAPA
BENTO I

Capela Sistina - 06. 04. 22

14h | Vaticano


RITOS INICIAIS

1. Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao presbitério com os ministros, durante o canto de entrada.

CANTO DE ENTRADA
Tu es Petrus

TU ES PETRUS
ET SUPER HANC PETRAM AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM
ET PORTAE INFERI NON PRAEVALEBUNT ADVERSUS EAM.
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CAELORUM.


ANTÍFONA DE ENTRADA

Vós me livrais, Senhor, de meus inimigos; 
vós me fazeis suplantar o agressor e do homem violento me salvais!
 (17,48s)


RITOS INICIAIS

2. Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração e, se oportuno, incensa-o. Em seguida, todos se dirigem às cadeiras.

Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz enquanto o sacerdote diz:
Pres: In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti.
O povo responde:
Ass: Amen.

O sacerdote, voltado ao povo e abrindo os braços, saúda-o com uma das seguintes fórmulas:
Pres: Viri fratres elected secundum praescientiam Dei Patris, in sanctificationem Spiritus parere Iesu Christi et sanguinis sui effusionem in benedictione participare, gratia, et pax vobis abundanter.
O povo responde:
Ass: Benedíctus Deus, qui nos in unum Christi amor.
3. O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.


ATO PENITENCIAL

Segue-se o Ato Penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência.
Pres: In die, qua nos celebramus victoria Christi novissima de peccato ac morte: et nos invitari ad mortem est peccatum ad ortum, et novam vitam. Ne agnoscis ipsi in nobis opus est misericordiae Patris.

Após um momento de silêncio, usa-se a seguinte fórmula:
Pres: Confitemini peccatis nostris...
Ass: Confìteor Deo omnipotènti et vobis, fratres, quia peccàvi nimis cogitatiòne, verbo, òpere et omissiòne, mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beàtam Mariam Semper Virginem omnes Angelos et Sanctos et vos fratres, oràre pro me, ad Dominum Deum nostrum.

Segue-se a absolvição sacerdotal:
Pres: Misereátur nostri omnípotens Deus et,dimíssis pecátis nostris, perdúcat nos ad vitam aetérnam.
O povo responde:
Ass: Amen.

4. Segue-se as invocações Senhor tende piedade de nós, caso já não tenham ocorrido no ato penitencial.

CANTO

SOLO: KYRIE, KYRIE ELEISON.
ASS: KYRIE, KYRIE ELEISON.

SOLO: CHRISTE, CHRISTE ELEISON.
ASS: CHRISTE, CHRISTE ELEISON.

SOLO: KYRIE, KYRIE ELEISON.
ASS: KYRIE, KYRIE ELEISON.


ORAÇÃO DO DIA

6. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres: Oremus...
E todos oram em silêncio por um tempo.
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração conforme abaixo em Oração da Coleta.
Ó Deus de misericórdia, iluminai nossos corações purificados pela penitência. E ouvi com paternal bondade aqueles a quem dais o afeto filial. 
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
Ass: Amen.


PRIMEIRA LEITURA

7. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.

Leitor: Leitura da Profecia de Daniel

Naqueles dias, Nabucodonosor disse-lhes: É verdade, Sidrac, Misac e Abdênago, que recusais o culto a meus deuses e a adoração à estátua de ouro que erigi? Pois bem, estais prontos, no momento em que ouvirdes o som da trombeta, da flauta, da cítara, da lira, da harpa, da cornamusa e de toda espécie de instrumentos de música, a vos prostrardes em adoração diante da estátua que eu fiz? Se não o fizerdes, sereis precipitados de relance na fornalha ardente; e qual é o deus que poderia livrar-vos de minha mão? Sidrac, Misac e Abdênago responderam ao rei Nabucodonosor: De nada vale responder-te a esse respeito. Se assim deve ser, o Deus a quem nós servimos pode nos livrar da fornalha ardente e mesmo, ó rei, de tua mão. E mesmo que não o fizesse, saibas, ó rei, que nós não renderemos culto algum a teus deuses e que nós não adoraremos a estátua de ouro que erigiste. Então a fúria de Nabucodonosor desencadeou-se contra Sidrac, Misac e Abdênago; os traços de seu rosto alteraram-se e ele elevou a voz para ordenar que se aquecesse a fornalha sete vezes mais que de costume. Depois deu ordem aos soldados mais vigorosos de suas tropas para amarrar Sidrac, Misac e Abdênago, e jogá-los na fornalha ardente. Mas o anjo do Senhor havia descido com Azarias e seus companheiros à fornalha e afastava o fogo. Então Nabucodonosor, admirado, levantou-se precipitadamente, dizendo a seus conselheiros: Não foram três homens amarrados que jogamos no fogo? Certamente, majestade, responderam. Pois bem, replicou o rei, eu vejo quatro homens soltos, que passeiam impunemente no meio do fogo; o quarto tem a aparência de um filho dos deuses. Nabucodonosor tomou a palavra: Bendito seja, disse, o Deus de Sidrac, de Misac e de Abdênago! Ele enviou seu anjo para salvar seus servos, os quais, depositando nele toda a sua confiança, e transgredindo as ordens do rei, preferiram expor suas vidas a se prostrarem em adoração diante de um deus que não era o seu.

Leitor: Verbum Domini.
Ass: Deo gratias.


SALMO RESPONSORIAL
Sl 95 (96)

8. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.

S: A vós louvor, honra e glória eternamente!
Ass: A vós louvor, honra e glória eternamente!

S: Sede bendito, Senhor Deus de nossos pais. A vós louvor, honra e glória eternamente! Sede bendito, nome santo e glorioso. A vós louvor, honra e glória eternamente! 

S: No templo santo onde refulge a vossa glória. A vós louvor, honra e glória eternamente! E em vosso trono de poder vitorioso. A vós louvor, honra e glória eternamente! 

S: Sede bendito, que sondais as profundezas. A vós louvor, honra e glória eternamente!  E superior aos querubins vos assentais. A vós louvor, honra e glória eternamente! 

S: Sede bendito no celeste firmamento. A vós louvor, honra e glória eternamente! Obras todas do Senhor, glorificai-o. A vós louvor, honra e glória eternamente! 


ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO

10. Segue-se a Aclamação ou outro canto.

LOUVOR E GLÓRIA A TI, SENHOR
CRISTO, PALAVRA DE DEUS! 


O HOMEM NÃO VIVE SOMENTE DE PÃO,
MAS DE TODA PALAVRA DA BOCA DE DEUS.

LOUVOR E GLÓRIA A TI, SENHOR
CRISTO, PALAVRA DE DEUS! 

11. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Da mihi benedictionem tuam.

O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
O diácono responde:
Diác: Amen.

Se não houver diácono, o sacerdote, inclinado diante do altar, reza em silêncio;
Pres: Omnípotens Deus, et munda cor meum et labia, sic ut sanctum Evangelium tuum cum dignitate nuntiare.

12. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
Diác ou Sac: 
Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Proclamatio et Evangelii Iesu Christi, secundum Johannem.
Ass: Gloria tibi, Domine.

Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Pres: Naquele tempo, Jesus dizia aos judeus que nele creram: Se permanecerdes na minha palavra, sereis meus verdadeiros discípulos; conhecereis a verdade e a verdade vos livrará. Replicaram-lhe: Somos descendentes de Abraão e jamais fomos escravos de alguém. Como dizes tu: Sereis livres? Respondeu Jesus: Em verdade, em verdade vos digo: todo homem que se entrega ao pecado é seu escravo. Ora, o escravo não fica na casa para sempre, mas o filho sim, fica para sempre. Se, portanto, o Filho vos libertar, sereis verdadeiramente livres. Bem sei que sois a raça de Abraão; mas quereis matar-me, porque a minha palavra não penetra em vós. Eu falo o que vi junto de meu Pai; e vós fazeis o que aprendestes de vosso pai. Nosso pai, replicaram eles, é Abraão. Disse-lhes Jesus: Se fôsseis filhos de Abraão, faríeis as obras de Abraão. Mas, agora, procurais tirar-me a vida, a mim que vos falei a verdade que ouvi de Deus! Isso Abraão não o fez. Vós fazeis as obras de vosso pai. Retrucaram-lhe eles: Nós não somos filhos da fornicação; temos um só pai: Deus. Jesus replicou: Se Deus fosse vosso pai, vós me amaríeis, porque eu saí de Deus. É dele que eu provenho, porque não vim de mim mesmo, mas foi ele quem me enviou.

13. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Verbum Domini.
Ass: Laus tibi, Christe.

O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio:
De verbis Evangelii remittantur peccata nostra.


HOMILIA

14. Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.


LITURGIA EUCARÍSTICA

17. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho , o cálice e o missal.

CANTO DO OFERTÓRIO

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

CONGREGAVIT NOS IN UNUM CHRISTI AMOR.
EXSULTEMUS, ET IN IPSO JUCUNDEMUR.
TIMEAMUS, ET AMEMUS DEUM VIVUM.
ET EX CORDE DILIGAMUS NOS SINCERO.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

SIMUL ERGO CUM IN UNUM CONGREGAMUR:
NE NOS MENTE DIVIDAMUR, CAVEAMUS.
CESSENT IURGIA MALIGNA, CESSENT LITES.
ET IN MEDIO NOSTRI SIT CHRISTUS DEUS.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

SIMUL QUOQUE CUM BEATIS VIDEAMUS,
GLORIANTER VULTUM TUUM, CHRISTE DEUS:
GAUDIUM QUOD EST IMMENSUM, ATQUE PROBUM,
SAECULA PER INFINITA SAECULORUM. AMEN.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

18. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.

19. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.

Se não houver canto ao ofertório, poderá o sacerdote recitar em voz alta as palavras acima, e o povo acrescentar a aclamação:
Ass: Bendito seja Deus para sempre!

20. O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.
Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est particeps.

21. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.
Coloca o cálice sobre o corporal.

Se não houver canto ao ofertório, poderá o sacerdote recitar em voz alta as palavras acima, e o povo acrescentar a aclamação:
Ass: Bendito seja Deus para sempre!

22. O sacerdote, inclinando, reza em silêncio:
In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine; et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.

23. Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.

24. O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.


ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

25. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
Ass: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.

26. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas; ao terminar, o povo aclama:
Pres: Acolhei, ó Deus, as oferendas que nos destes a fim de que, oferecidas em vossa honra, possam tornar-se remédio para nós. 
Per Christum Dominum nostrum.
Ass: Amen.


PREFÁCIO DOS PASTORES
A presença dos santos pastores na Igreja

72. Nas Missas sem prefácio próprio, e quando não se deve usar o prefácio do tempo.

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.

O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.

Pres: Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine sancte, Pater omnípotens, aetérne Deus: Qui corporáli jejúnio vítia cómprimis, mentem éleves, virtútem largíris, et praemia: per Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Caeli, caelorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes...

CANTO

SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS 
DOMINUS DEUS SABAOTH. 
PLENI SUNT CAELI ET TERRA GLORIA TUA. 

HOSANNA IN EXCELSIS. HOSANNA IN EXCELSIS.
HOSANNA, HOSANNA, HOSANNA.

BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI. 
QUI VENIT,QUI VENIT, IN NOMINE DOMINI. 

HOSANNA IN EXCELSIS. HOSANNA IN EXCELSIS.
HOSANNA, HOSANNA, HOSANNA.

ORAÇÃO EUCARÍSTICA I
ou Cânon Romano

80. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Pater misericordiae, quibus nos laudat ad eum: Interrogabo vos et nos, per Jesum Christum, Filius tuus Dominus noster, et,
une as mãos e traça o sinal da cruz sobre o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
ut benedicat + haec altare tuum sicut Labeoni visum est.

O sacerdote, de braços abertos, prossegue:
Pres: Offerimus pro Ecclesia tua sancta catholica: quam pacificare, custodire, deterrere potuerint quin se in una eius regendi corpus, et super omnem terram. Et offer ea nos pro mihi enim indignus servus vesteret, qui sunt, ut fidem ab Apostolis receptam.

*Aqui pode-se fazer a menção dos Bispos Coadjutores ou Auxiliares, conforme vem indicado na Instrução Geral sobre o Missal Romano, n. 109.

81. Memento dos vivos
1C:  Memento, domine Pater filiorum tuorum et filiarum tuarum N. N.
une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
et circumdabo altare omnibus quorum fidem tu deditioneque servire. Offerunt hoc sacrificium laudis pro se et suos omnes et preces tibi tollere consequi remissionem peccatorum et vitam satis sperare salutem.

82. ''Infra actionem''
2C: In communione cum universa Ecclesia sumus, venerari semper Virginis Mariae, Genitricis Dei et Domini nostri Jesu Christi: et cum beáto Joseph, virum Mariae, sanctorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreae, Tiago et João, Thoma, Tiago et Filipe, Bartholomaeus et Mateus, Simao, et Tadeu, Lino, Cleto, Vista, Sixti, Cornelio et Cipriano, et Lourenço et Crisogono, et João Paulo, Cosme et Damião  et ómnibus Sanctis tuis. Pro meritis et precibus dona sine cessatione nobiscum tuum praesidium. 
Nam Christum Dominum nostrum. Amen.

88. O sacerdote, com os braços abertos, continua:
Pres: Suscipe Pater benigne, et munus servi tui et omnis domus tua semper tua dona nobis pacem libera nos a damnatione et receperint nos in electis tuis hereditatem consequamur.

90. Estendendo as mãos sobre as oferendas, diz:
Pres: Retribuere, dignare, Domine Pater, haec munera accipere, et sanctificabis, ut digneris: ut nobis Corpus et Sanguinem Iesu Christi, Filii tui Domini nostri intercessione.
O sacerdote une as mãos.

91. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Nocte autem ad partus,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, inclina-se levemente, e prossegue:
accepit panem in manibus
eleva os olhos,
Levatisque oculis pater, gratias agens fregit et dabat discipulis suis, dicens:

ACCIPITE, ET CITE: HOC EST ENIM CORPUS MEUM. 
QUOD PER TE LIBERATUR.

Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.

92. Então prossegue:
Pres: Ite, ad finem de eis,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, inclina-se levemente, e prossegue:
manibus accipiens calicem, iterum gratias agens dedit discipulis suis, dicens:

ACCIPITE OMNES ET BIBE: HIC EST CALIX SANGUINIS MEI.
SANGUIS NOVI ET AETERNI FOEDUS; 
QUOD PRO VOBIS ET PRO MULTIS PRO REMISSIONE PECCATORUM LIBERATUR. 
HOC FACITE IN MEAM MEMORIAM.

Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal e faz genuflexão para adorá-lo.

93. Em seguida, diz:
Hic est sacramentum fidei!
O povo aclama:
Ass: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur. Veni, Domine Iesu!

94. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Celebrans ergo et memoriam Filii tui passionem, sui gloriosa ex mortuis resurrectione, et in coelos gloriosae ascensionis: et nos servi tui, sed et plebs tua sancta populi, offerre tibi, Pater, ex bona quae data est nobis, perfecta est: et sanctum sacrificium, panem sanctum vitae aeternae, et calicem salutis.

95.  Prossegue, de braços abertos:
Pres: Placatus accipias Pater hostiam Abel quam accepistis Abrahae sacrificio Melchisedech donorum.
96. Une as mãos e inclina-se, dizendo:
Pres: Nos, ut afferatur ad te oro, ne cum hoc altare debemus participare, accepto beneficio Corporis et Sanguinis Filii tui,
ergue-se e faz sobre si o sinal da cruz, dizendo:
omnibus gratias agamus implebitur benedictionibus caeli.
Une as mãos.
Nam Christum Dominum nostrum. Amen

97. Memento dos defuntos.
O sacerdote, de braços abertos, diz:
3C: Memento, domine Pater tuarum  N. N. filiis et filiabus, qui egressus est vitae serunt in signo fidei.
Une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
Illis, obdormivit in omnibus dona refrigerii, lucis et pacis.
Une as mãos.
Nam Christum Dominum nostrum. Amen

98. Bate no peito, dizendo:
4C: Et omnes ex nobis peccatoribus,
de braços abertos, prossegue:
quia speramus in immense eleison, concedimus, & non propter merita nostra, sed propter misericordiam, et conuiuium productum ab Apostolis et Martyribus: Ioannem Baptistam, et Stephano, Matthia, et Barnaba, Ignatio, Alexandro, Marcellino et Petri; Felicitas et Perpetua , et Luzia Aeminium, Ines, et Caecíliae, Anastacia et omnium sanctorum tuorum.
Une as mãos.
Per Christum Dominum nostrum.

99. E o sacerdote prossegue:
4C: Propter hoc non cessat, ad partum, et sanctificet hos bona et divisit utrasque inter nos.

100. Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres: Quoniam Christus cum Christo et in Christo tibi omnipotens Deo Patre, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria, per omnia saecula saeculorum.
Ass: Amen.


RITO DA COMUNHÃO

125. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Ante participantes convivium eucharisticum signum reconciliationis semita nec foedere in communione fraterna constituti, et simul nos orare, sicut docuit nos Dominus...

O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: Pater noster, qui es in caelis: sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris: et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo.

126. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula.

127. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam paceficare et coadunare digneris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Tu, qui sunt Dei, cum Patre, et Spiritus sanctus.
O povo responde:
AssAmen.

128. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: Pax Domini sit semper vobiscum.
O povo responde:
Ass: Christus est caritas nobiscum duxit in unum.

130. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Hanc autem unionem ad corpus et sanguinem Iesu Christi Domini nostri, in nobis accipimus, serve nos ad vitam aeternam.

131. Enquanto isso, canta-se ou recita-se:

CANTO

AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCATA MUNDI.
MISERERE NOBIS, MISERERE NOBIS.

AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCATA MUNDI.
MISERERE NOBIS, MISERERE NOBIS.

AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
DONA NOBIS PACEM, DONA NOBIS PACEM.
DONA NOBIS PACEM, DONA NOBIS PACEM.

132. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Domine Jesu Christe, corpus et sanguinem tuum ego accipere, non propter tonem, sed fidem Ecclesiae; sed, propter bonitatem tuam, medicina autem alimenta, et quibus in vita mea.
Ou: 
Domine Jesu Christe, tui Corpus et Sanguinem sumpserimus, quæ ego accipere, non causa, sed fidem Ecclesiae; sed pro tua pietáte alimentorum medicina mea est.

133. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres:
 Ego sum panis vivus, qui de caelo descendi: si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum erit.  Hic est agnus dei, qui tollit peccatum mundi.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
AssDomine, non sum dignus ut intraret in domum meam, sed dicent verbum et salvus erit.


134. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Sit Corpus Christi custodiat me ad vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Sanguis Christi custodiat me ad vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.

135. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus autem Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

136. Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.

137. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

CANTO DE COMUNHÃO I

ADORO TE DEVOTE, LATENS DEITAS
QUAE SUB HIS FIGURIS VERE LATITAS
TIBI SE COR MEUM TOTUM SUBIICIT
QUIA TE CONTEMPLANS TOTUM DEFICIT

VISUS, TACTUS, GUSTUS IN TE FALLITUR
SED AUDITU SOLO TUTO CREDITUR
CREDO QUIDQUID DIXIT DEI FILIUS
NIL HOC VERBO VERITATIS VERIUS

IN CRUCE LATEBAT SOLA DEITAS
AT HIC LATET SIMUL ET HUMANITAS
AMBO TAMEN CREDENS ATQUE CONFITENS
PETO QUOD PETIVIT LATRO PAENITENS

PLAGAS, SICUT THOMAS, NON INTUEOR
DEUM TAMEN MEUM TE CONFITEOR
FAC ME TIBI SEMPER MAGIS CREDERE
IN TE SPEM HABERE, TE DILIGERE

O MEMORIALE MORTIS DOMINI!
PANIS VIVUS, VITAM PRAESTANS HOMINI!
PRAESTA MEAE MENTI DE TE VIVERE
ET TE ILLI SEMPER DULCE SAPERE

PIE PELLICANE, IESU DOMINE
ME IMMUNDUM MUNDA TUO SANGUINE
CUIUS UNA STILLA SALVUM FACERE
TOTUM MUNDUM QUIT AB OMNI SCELERE

IESU, QUEM VELATUM NUNC ASPICIO
ORO FIAT ILLUD QUOD TAM SITIO
UT TE REVELATA CERNENS FACIE
VISU SIM BEATUS TUAE GLORIAE
AMEN.

138. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Fac nos, Domine, ut quid nos in pura cordis os receptum est. Et de munere temporali fiat nobis remedium sempiternum atque illum mutare.

139. O sacerdote pode voltar à cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum canto de louvor.

CANTO DE COMUNHÃO II

ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME
CORPUS CHRISTI, SALVA ME.
SANGUIS CHRISTI, INEBRIA ME
AQUA LATERIS CHRISTI, LAVA ME.

PASSIO CHRISTI, CONFORTA ME.
O BONE IESU, EXAUDI ME.
INTRA VULNERA TUA ABSCONDE ME.

NE PERMITTAS A TE ME SEPARARI.
AB HOSTE MALIGNO DEFENDE ME.
IN HORA MORTIS MEAE VOCA ME.

ET IUBE ME VENIRE AD TE,
UT CUM SANCTIS TUIS LAUDEM TE
PER INFINITA SAECULA SAECULORUM. AMEN.


ANTÍFONA DA COMUNHÃO

Deus nos transportou para o reino do seu Filho amado, 
no qual temos a redenção pelo seu sangue, o perdão dos pecados. 
(Cl 1,13s).


ORAÇÃO PÓS-COMUNHÃO

140. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres: Oremus...
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração ''Depois da Comunhão''.
Ó Deus, que o sacramento recebido nos seja um remédio do céu, para que expulse os vícios de nossos corações e nos mantenha sob a vossa proteção. 
Per Christum Dominum nostrum.
Ass: Amen.


RITOS FINAIS

141. Se necessário, façam-se breves comunicações ao povo.

142. Segue-se o rito de despedida. O sacerdote, abrindo os braços, saúda o povo:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

O diácono diz:
Diác: Arcum benedictionis...

Pres: Sit nomen Domini benedictum.
Ass: Ex hoc nunc et usque in saeculum.

Pres: Adiutorium nostrum in nomine Domini.
Ass: Qui fecit cælum et terram.

O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres: Benedicat vos omnipotens Deus, Pater +, et Filius , et Spiritus Sanctus.
Ass: Amen.

143. Depois, o Cardeal Proto-Diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Diác. ou Pres: Ite, missa est.
O povo responde:
Ass: Deo gratias.


CANTO FINAL

Ó ROMA ETERNA, DOS MÁRTIRES, DOS SANTOS!
Ó ROMA ETERNA, ACOLHE NOSSOS CANTOS!
GLÓRIA NO ALTO AO DEUS DE MAJESTADE!
PAZ SOBRE A TERRA, JUSTIÇA E CARIDADE.

A TI CORREMOS, ANGÉLICO PASTOR,
EM TI NÓS VEMOS O DOCE REDENTOR.
A VOZ DE PEDRO, NA TUA O MUNDO ESCUTA,
CONFORTO E ESCUDO DE QUEM COMBATE E LUTA.
NÃO VENCERÃO, AS FORÇAS DO INFERNO,
MAS A VERDADE, O DOCE AMOR FRATERNO.

SALVE, SALVE ROMA, É ETERNA A TUA HISTÓRIA,
CANTAM-NOS TUA GLÓRIA MONUMENTOS E ALTARES!
ROMA DOS APÓSTOLOS, MÃE E MESTRA DA VERDADE,
ROMA, TODA A CRISTANDADE, O MUNDO ESPERA EM TI.
SALVE, SALVE ROMA, O TEU SOL NÃO TEM POENTE!
VENCE REFULGENTE, TODO ERRO E TODO MAL!

SALVE, SALVE ROMA, O TEU SOL TEM POENTE!
VENCE REFULGENTE, TODO ERRO E TODO MAL!
SALVE, SANTO PADRE, VIVAS TANTO OU MAIS QUE PEDRO!
DESÇA QUAL MEL DO ROCHEDO, A BÊNÇÃO PATERNAL!